Περί σχολίων

Όσοι πιστοί σχολιάσετε... Το απελευθέρωσα για όλους. Τοις ευσεβέσι, τοις ανωνύμοις, και παντί τω λαώ...

Το μπλουζ του εργατόπαιδου

Και ξαφνικά πεθαίνοντας ο Παύλος απέκτησε την αναγνωρισιμότητα που ζωντανός δεν του την αξίωσαν... Αφού βγήκε, λοιπόν, το άνισο "Άντε και καλή τύχη μάγκες" (με τα απογοητευτικά, πλην Αγγελάκα, ντουμπλαρίσματα σε όσα τραγούδια δεν πρόλαβε να πει ο Παύλος), έμαθα μια μέρα ότι στην εκπομπή "Ροκ εν ρολ βοήθειες "του Rock Fm (καμία σχέση, πλην τίτλου, με τον σημερινό ψευδεπίγραφο σταθμό) ο κιθαρίστας του Παύλου, ο Βασίλης Πετρίδης, θα παρουσιάσει ένα δίσκο με ακυκλοφόρητα... Ομολογώ ότι δεν είχα και πολλές προσδοκίες. Ωστόσο την κοπάνησα από τη σχολή (ή μάλλον από αυτό που θα έκανα, αφού θα την κοπανούσα από τη σχολή ούτως ή άλλως) και, όταν άρχισε η εκπομπή - την οποία φυσικά ηχογραφούσα- ,άκουσα αυτό...

Δηλαδή όχι ακριβώς αυτό, αλλά τέλος πάντων... Ήταν κόλαση, πάντως , να κάνω την ηχογράφηση... Κάτι πείραξα στο λαπ τοπ και χάλασα το μικρόφωνο (για αυτό και είναι λίγο πνιγμένη η κιθάρα), το mp3άκι μου, που θα ήταν μια λύση για ηχογράφηση, έχει μείνει στο σχολείο, η κάμερα δεν έχει μπαταρία, η κιθάρα ξεκουρδιζότανε (κι έτσι έμεινε στο τέλος) και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στο διπλανό διαμέρισμά, το οποίο είναι ακατοίκητο και λειτουργεί ως αποθήκη, έσκασε μύτη ένας τύπος κι άρχισε να καρφώνει.... Συνεπώς, ότι πρόλαβα.

Υ. Γ. Είναι , ίσως, το μόνο -πιο ξεκάθαρα έστω- πολιτικό τραγούδι που έγραψε ο Παύλος, καθώς, ζώντας και γράφοντας στη Μεταπολίτευση με τα αντάρτικά και τα αμπέχονα, μάλλον θα ένιωθε σε κατάσταση πολιορκίας, όντας ροκάς . Δεν είναι τυχαίο το σατιρικό τραγουδάκι "Μίκη Μάους" που έγραψε για τον Θεοδωράκη- των εμβατηρίων, φαντάζομαι, και όχι της "Όμορφης πόλης"...

Χαρμάνης κι άφραγκος

Το άλλο από τα δυο τραγούδια που διαχρονικά και μόνιμα μου αρέσουν από τα "Μπλουζ του Πρίγκηπα"... Και για αυτό έγραψα άλλα στιχάκια πάνω στη μελωδία...

Το μπλουζ του αποχωρισμού

Δεν ήταν το πρώτο τραγούδι που ξεχώρισα από "τα μπλουζ του Πρίγκιπα". Πολύ γρήγορα κόλλησα μαζί του και από τότε είναι διαχρονικά και μόνιμα ένα από τα δύο αγαπημένα μου τραγούδια. Μου άρεσε τόσο πολύ που έγραψα στίχους πάνω στη μελωδία του....